2. 1 września 1946 roku powstał Aeroklub Mielecki, gdyż w tym dniu grupa entuzjastów, pracowników ówczesnych Zakładów Lotniczych w Mielcu, zorganizowała zebranie organizacyjne, na którym wybrano I Zarząd Aeroklubu. Jego prezesem został Mirosław Komisarczyk, viceprezesem – ówczesny dyrektor techniczny zakładu inż. Marian Suszycki, sekretarzem – Kazimierz Tyrlik, skarbnikiem – Bronisław Ratajczak oraz gospodarzem Bolesław Szymborski i Mieczysław Działowski (senior).

3. Początek 1947 r. Aeroklub otrzymuje dwa samoloty „Piper-Cub” (z demobilu), które wymagają kapitalnego remontu. Dnia 31. VII. 1947 r. samoloty są gotowe do eksploatacji, nr rej. s-tów: SP-AHX i SP-AHW. W międzyczasie kierownik techniczny i gospodarz w jednej osobie Bolesław Szymborski, sprowadza do Mielca części szybowców poniemieckich „SG-38” i „Grünau Baby”, sprzęt udało się wyremontować dzięki pomocy dyrekcji zakładu i uroczyście przekazano do eksploatacji pilotom Aeroklubu Mieleckiego w dniu 5. X. 1947 r., odbyły się wówczas pokazy lotnicze i zlot Aeroklubów z całej Polski.

—————————————————————————————————————-
*/ Zawarte informacje, jeśli nie podano inaczej, pochodzą z Kroniki Aeroklubu Mieleckiego.

Sekcją lotniczą początkowo kierował pilot Mirosław Komisarczyk, później Ludwik Loch, rozpoczęła działalność sekcja szybowcowa pod kierownictwem instruktora Mieczysława Lewandowskiego. Starty szybowców odbywały się z naciągu lin gumowych, z górki
„Cyranowskiej”, w kierunku wschodnim i północnym oraz z górki, gdzie obecnie znajduje się Szkoła Podstawowa Nr 3 w kierunku Osiedla na SE. Aby odbyć jeden czy dwa loty w ciągu dnia, piloci transportowali szybowce szkolne z zakładu około 3 km. W latach 1948 – 49 wyszkolili się do kat. A i B, między innymi piloci B. Gudz, K. Dziadzio i Mieczysław Działowski.
W tym czasie nie zapomniano również o modelarstwie, z chwilą otrzymania dwupokojowego mieszkania w bloku 15, dokonano uroczystego otwarcia lokalu Aeroklubu i modelarni, której pierwszym instruktorem był Jan Rzepka a później Bolesław Gudz i Kazimierz Dziadzio.
Jednym z większych osiągnięć w roku 1947, było wyremontowanie zdewastowanego hangaru drewnianego, sposobem gospodarczym. Przekazanie go do użytku połączono z wielką imprezą lotniczą w dniu 1. VIII. 1948 r., Ogólnopolskim Zlotem samolotów z wszystkich Aeroklubów w Polsce, które z kolei wzięły udział w pokazach lotniczych na lotnisku przy Zakładzie w Mielcu. Podczas tych uroczystości został oddany do użytku samolot Po-2, przekazany przez DWL, po kapitalnym remoncie wykonanym w czynie społecznym, o znakach rej. SP-AKW.

4. Rok 1948, dnia 15 sierpnia odbyły się IX Krajowe Zawody Samolotowe, Aeroklub Mielecki reprezentowały trzy załogi: pilot Komisarczyk z Mieczysławem Działowskim, pilot Marian Jasiaczyk z Kazimierzem Tyrlikiem na samolotach „Piper Cub” oraz bracia Mieczysław i Roman Lewndowscy na samolocie Po-2. Załogi uplasowały się w drugiej dziesiątce, co na dużą liczbę startujących załóg, należy uważać za sukces.

5. Rok 1948 – 49, po słynnej weryfikacji pilotów w roku 1948, powoli Aeroklub zmierza ku upadkowi. Następuje częściowa reorganizacja Aeroklubów w wyniku, której, zostały one włączone do Ligi Lotniczej, w tejże Lidze następuje powolna likwidacja Aeroklubu Mieleckiego, która nastąpiła na przełomie 1951-52 roku, także pozostali piloci zmuszeni byli dojeżdżać na treningi do Aeroklubu Rzeszowskiego. Aeroklub w tym przełomowym okresie posiadał siedzibę w drewnianym baraku, razem z Klubem Sportowym „Stal”.

6. Rok 1952, wiosną tego roku, został powołany Komitet Organizacyjny Reaktywowania działalności Aeroklubu, na którego czele w początkowym studium organizacji staje inżynier Waliczek z WSK. W późniejszym okresie przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego zostaje Tadeusz Gołębiewski. Ponadto w skład Komitetu wchodzili: Kazimierz Tyrlik, Ludwik Lech, Mieczysław Lewandowski, Jan Ogłoblin, Franciszek Zalewski, Jerzy Pietrzak, Andrzej Pamuła, Władysław Adamczyk, Tadeusz Szablowski, Józef Ziemba, Włodzimierz Gasior i Zbigniew Winnicki.

7. Rok 1953, wysiłek Komitetu Organizacyjnego zostaje uwieńczony sukcesem, 11 kwietnia 1953 r., zostaje reaktywowany Aeroklub Mielecki, pod nazwą „Aeroklub Robotniczy II Ligi lotniczej przy WSK Mielec” z tymczasową siedzibą w Bloku nr 40 na Osiedlu.
Z tej okazji Aeroklub dostaje ozdobne telegramy z życzeniami od zaprzyjaźnionych Aeroklubów z Bielsko-Białej i Aeroklubu Poznańskiego.
Pierwszym Komendantem Aeroklubu i jednocześnie instruktorem samolotowym, spadochronowym i Szefem Wyszkolenia zostaje Tadeusz Gołębiewski, który zostaje oddelegowany do tej pracy z WSK. Pierwszy etatowym pracownikiem Aeroklubu po jego reaktywowaniu zostaje instruktor szybowcowy Mackiewicz. Równocześnie z reaktywowaniem Aeroklubu powstał Zarząd, na którego czele stanął również Tadeusz Gołębiewski. W skład Zarządu wchodzili wszyscy członkowie Komitetu Organizacyjnego i inż. Zbigniew Winnicki, który był równocześnie społecznym mechanikiem wyciągarkowym. Komitet Organizacyjny równocześnie z pracami związanymi z reaktywowaniem Aeroklubu, czyni starania uzyskania hali z WSK Rzeszów, celem wybudowania nowego hangaru (gdyż stary, drewniany zawalił się w 1952 roku). Do czasu wybudowania nowego hangaru, cały sprzęt Aeroklubu tzn. samoloty „Piper-Cub”, „Po-2” i szybowce, były przechowywane w hangarach zakładu WSK.
W tym samym roku zaczynają przejawiać działalność następujące sekcje: samolotowa i spadochronowa pod kierownictwem Tadeusza Gołębiewskiego, szybowcowa pod kierunkiem instruktora szybowcowego Mackiewicza. Sekcję modelarską prowadzi również Tadeusz Gołębiewski. W początkowym okresie po reaktywowaniu Aeroklubu, najbardziej aktywne są sekcje spadochronowa i samolotowa. Sekcja modelarska i szybowcowa, mimo że sekcja szybowcowa posiadała instruktora etatowego, nie przejawiały specjalnej aktywności. Przyczyny tego stanu rzeczy były różne, miedzy innymi brak sprzętu, nieudolność organizacyjna instruktora szybowcowego, oraz trudności lokalowe. W tym czasie wylatano w sekcji szybowcowej 18 godzin, 35 minut, wykonano ogółem 52 starty.
Pomimo piętrzących się trudności sprzętowych, lokalowych i braku kadry etatowej, Aeroklub w dniu 23 sierpnia 1953 z okazji święta lotnictwa, zorganizował pokazy lotnicze. Na otwarcie pokazów przeleciał samolot CSS – 13 z flagami państwowymi. W dalszej części pokazów udział wzięli: instruktor spadochronowy i samolotowy Tadeusz Gołębiewski, który wykonał skok z opóźnionym otwarciem spadochronu, wynoszącym 10 sekund. Społeczny instruktor samolotowy Jan Ogłoblin, wykonał wiązankę akrobacji na samolocie Zlin – 26, piloci, J. Wójcicki z Aeroklubu Krosno, Roman Przepióra i Marian Złamaniec z Aeroklubu Rzeszów, dali pokaz akrobacji zespołowej. Pokazy zostały zakończone grupowym skokiem z szyku trzech samolotów CSS – 13, w wykonaniu skoczków Andrzeja Pamuły, Ogorzałka i Bolesława Gudza.
Pod koniec roku 1953, Aeroklub dysponował następującymi samolotami: 2szt. CSS – 13, Zlina – 26 (SP-ASA), Żak – 3 (SP-AAY), 3 szt. szybowców ABC, 3 szt. Salamandry, Jeżyka, Muchę-ter, Żurawia, wyciągarkę i ściągarkę.

Sekcja samolotowa – posiadała dwóch społecznych instruktorów samolotowych: Jana Ogłoblina i Franciszka Zalewskiego. Pierwszym samolotem, który znalazł się w Aeroklubie po jego reaktywowaniu, był CSS – 13 (SP-AOT), przyprowadzony przez Jana Ogłoblina i Tadeusza Gołębiewskiego. Ponadto sekcja rozpoczęła szkolenia teoretyczne i pierwsze loty szkolenia podstawowego. Wylatano ogółem 339 godzin i 58 minut.
Sekcja spadochronowa – zaraz po reaktywowaniu Aeroklubu zorganizowano szkolenie teoretyczne i skoki z wieży spadochronowej w stalowej Woli. Pierwszy skok spadochronowy w historii Aeroklubu wykonał dnia 13 maja 1953 roku, instruktor spadochronowy i założyciel sekcji Tadeusz Gołębiewski. W roku 1953 wykonano ogółem 84 skoki z samolotów, wyszkoliło się 30 skoczków, z których 9 uzyskało III klasę.
Sekcja modelarska – w okresie od wiosny 1952 roku do chwili reaktywowania Aeroklubu, życiem modelarskim, (które zostało zorganizowane przy współpracy Akcji Socjalnej WSK), kieruje Tadeusz Gołębiewski. Późniejszy nawał pracy w Aeroklubie, nie pozwala mu na zajmowanie się modelarstwem, w wyniku, czego życie modelarskie upada.

8. Rok 1954, po zjednoczeniu w maju 1953 roku Ligi Lotniczej, Ligi Morskiej i Ligi Przyjaciół Żołnierza w jedną organizację, która przyjęła nazwę Ligi Przyjaciół Żołnierza, Aeroklub Mielecki przyjął nazwę „Aeroklub Robotniczy Ligi Przyjaciół Żołnierza przy WSK Mielec”. W kwietniu obowiązki Komendanta Aeroklubu obejmuje por. pilot Józef Szeptycki, które pełni tylko do października, gdyż w tak trudnej sytuacji, w jakiej znajdował się Aeroklub (brak hangaru, ograniczenia godzin korzystania z lotniska zakładowego), wprowadzał destrukcyjny bałagan w pracy Aeroklubu. Wobec takiego stanu rzeczy, został odwołany z zajmowanego stanowiska. Natychmiast po nim ponownie obowiązki Komendanta Aeroklubu obejmuje Tadeusz Gołębiewski.

Pod koniec 1953 roku rozpoczynają pracę w charakterze mechaników Bolesław Guła i Stanisław Kwiek, a w maju 1954 roku, na stanowisko zastępcy Komendanta Aeroklubu do spraw technicznych zostaje przyjęty Roman Lato. Z WSK zostaje oddelegowany na stanowisko zastępcy Komendanta do spraw politycznych Zbigniew Mardzyński. Pod koniec roku, dawne Zarządy Aeroklubowe zostały przekształcone w Rady Aeroklubu.
W dniu 11 listopada 1954 roku odbyło się Walne Zebranie Aeroklubu, na którym wybrano Radę Aeroklubu w następującym składzie:
• Honorowy Członek Prezydium – inż. Julian Łysoń, Dyrektor WSK
• Przewodniczący – inż. Zbigniew Winnicki
• Vice – Przewodniczący – Bolesław Klimański
• Sekretarz – Włodzimierz Gąsior
• Skarbnik – Andrzej Pamuła
• Propaganda – Franciszek Duszlak
• Członek Prezydium – kpt. pilot Zygmunt Korab
• Członek Prezydium – Tadeusz Gołębiewski

• Kierownik Sekcji Samolotowej – Jan Ogłoblin
• Kierownik Sekcji Szybowcowej – Alfred Śpiewak
• Kierownik Sekcji Spadochronowej – inż. Zbigniew Słonowski

Komisja Rewizyjna:
• Inż. Andrzej Jankowski
• Tadeusz Prożych
• ???. Bednarczyk

Sekcja samolotowa – po raz pierwszy w historii Aeroklubu, został zorganizowany obóz szkoleniowy w miesiącach wakacyjnych na lotnisku Jasionka koło Rzeszowa. Komendantem obozu był Z-ca Komendanta Aeroklubu ds. politycznych – Zbigniew Mardzyński, instruktorami byli: Komendant Aeroklubu Tadeusz Gołębiewski oraz Jan Ogłoblin, Franciszek Zalewski i Adam Gruba.
W 1954 roku sekcja posiadała dwa samoloty typu CSS – 13, Zlin – 26, Żak – 3 i Piper Cup. Wylatano ogółem 449 godzin i zdobyto 11 różnych uprawnień.
W sekcji samolotowej wydarzył się wypadek nie notowany w kronikach Aeroklubów. Otóż w czasie lotów treningowych w szyku na samolotach CSS – 13, załogi Tadeusz Gołębiewski i Jan Ogłoblin oraz por. pilot Szeptycki i Adam Gruba, lecąc w szyku zbliżyli się na niebezpieczną odległość w wyniku, czego nastąpiło szczepienie się samolotów w powietrzu, na skutek, którego samoloty uległy poważnych uszkodzeniom. Wszelkie próby rozszczepienia samolotów poprzez wykonywanie ruchów sterami nie dawały żadnego rezultatu. Wówczas Tadeusz Gołębiewski zdecydował się na ryzykowne przedsięwzięcie, mianowicie wyszedł na skrzydło i rozszczepił samoloty własnymi rękami, następnie wrócił do kabiny i obydwa samoloty mimo poważnych uszkodzeń wylądowały szczęśliwie na lotnisku. W wypadku tym, nie byłoby może nic szczególnego gdyby nie fakt, że działo się to na wysokości około 400 m, a załogi obydwu samolotów nie posiadały ze sobą spadochronów.

Sekcja szybowcowa – pod koniec 1953 roku, przybył instruktor szybowcowy Tadeusz Ługowski, z chwilą jego przybycia sekcja zaczyna ożywiać swoją działalność. Po raz pierwszy w historii Aeroklubu w dniu 12 maja 1954 roku, instruktor szybowcowy T. Ługowski wykonał przelot otwarty na trasie Mielec – Opatowiec długości 100 km, a w dniu 15 maja 1954 r., również po raz pierwszy pilot Włodzimierz Gąsior wykonał przelot docelowo-powrotny, na trasie Mielec – Kielce – Mielec długości 170 km. Grupa pilotów szybowcowych pod kierownictwem instruktora T. Ługowskiego, wzięła udział w obozie na lotnisku Jasionka, wylatano ogółem 145 godzin 57 minut oraz wykonano 145 startów. Przeszkolono 14 pilotów do III klasy i zdobyto 31 różnych uprawnień, ogółem przeleciano 270 km.
Sekcja posiadała 3 szybowce ABC, 2 Salamandry, Jeżyka, Muchę-ter i Żurawia.

Sekcja spadochronowa – w czerwcu 1954 roku kierownictwo sekcji obejmuje instruktor zwolniony z wojska Franciszek Bujacz, który pełni tą funkcję do października 1954 roku. W dniu 3 grudnia 1954 roku przybywa do Aeroklubu w charakterze instruktora Stefan Furmaniak i obejmuje kierownictwo sekcji. W sekcji wykonano 142 skoki, przeszkolono 39 skoczków a wyszkolono do III klasy 19 skoczków.
Po raz pierwszy barwy Aeroklubu reprezentują młodzi i mało doświadczeni skoczkowie na
I Spadochronowych Mistrzostwach Polski, które odbyły się w dniach od 3 – 10 października 1954 roku w Nowym Targu. W ogólnej klasyfikacji na 37 startujących zawodników, Andrzej Pamuła zajął 18 miejsce a Zbigniew Słonowski 37 miejsce.

9. Rok 1955, jest dla rozwoju Aeroklubu dość decydujący, gdyż bardzo trudne warunki lotniskowe (loty musiały się odbywać o godz. 3 – 4 rano i trwały najdłużej do godz. 8, a wieczorem Aeroklub miał do dyspozycji około 2 – 3 godzin, no i niedziele i święta) nie pozwalały na właściwą pracę działu wyszkolenia. Niemniej wysiłek wszystkich pracowników etatowych skierowany był na prace działu wyszkolenia, aby Aeroklub wywiązał się z nałożonych nań zadań.
Brak hangaru również nie pomagał w wykonaniu zadań szkoleniowych. Z początkiem roku wszyscy pracownicy pracowali przy usuwaniu resztek starego drewnianego hangaru, który zawalił się w 1953 roku, a na którego miejscu miał stanąć nowy. Na jesieni 1955 roku został oddany do użytku nowy hangar. Wiele kłopotów miał Dział Techniczny, gdyż brak było części zamiennych do samolotów, ale dzięki ofiarnej pracy mechaników, samoloty zawsze gotowe były do lotów. Aeroklub miał swoją siedzibę na Osiedlu w Bloku nr 63, co było bardzo kłopotliwe w związku z ciągłymi przerwami w lotach i częstymi dojazdami na lotnisko.
Z początkiem roku odchodzi Z-ca Komendanta Aeroklubu Zbigniew Mardzyński, w kwietniu na stanowisko Z-cy Komendanta ds. politycznych, przybywa Stanisław Niedbała.

Sekcja samolotowa – rok 1955 jest burzliwym okresem rozwoju sekcji. W styczniu przybywa do Aeroklubu instruktor Jerzy Rzewuski, oraz Szef Wyszkolenia instruktor Mieczysław Dąbkowski. W kwietniu przybywa jeszcze jeden instruktor etatowy Zbigniew Kędziorek. Także Dział Wyszkolenia miał zabezpieczoną kadrę etatową przed rozpoczynającym się sezonem. W 1955 roku wylatano ogółem na samolotach 865 godzin. Wyszkolono do III klasy 10 pilotów a do II klasy 3 pilotów samolotowych. Wyszkolono jednego instruktora do II klasy, wykonano szkolenie dla potrzeb WP. Uprawnienia pilotów samolotowych III klasy uzyskali: Jerzy Pietrzak, Alfred Śpiewak, Stanisław Kurdys, Andrzej Pamuła, Alfred Kłęk, Zbigniew Dusza, Zbigniew Słonowski, Franciszek Duszlak, Stanisław Wasil i Włodzimierz Gąsior. Pilotów samolotowych II klasy uzyskali: Adam Gruba, Jerzy Rzewuski i Tadeusz Gołębiewski. Uzyskano ogółem 216 różnych uprawnień.
W październiku przybywają dalsi instruktorzy: Maria Granacka, Tadeusz Szabłowski i Feliks Działo. Sekcja posiada 5 samolotów CSS – 13 oraz 2 samoloty Zlin – 26.

Sekcja szybowcowa – na początku kwietnia przybywa do sekcji nowy instruktor Paweł Dzida, gdyż poprzedni instruktor T. Ługowski został zwolniony na jesieni 1954 roku. Pomimo trudności lotniskowych, sekcja zaczyna naprawdę latać. Ogółem w 1955 roku wylatano 232 godziny 30 minut i wykonano 1200 startów. Wyszkolono do III klasy 19 pilotów a do II klasy 4 pilotów. Zdobyto 4 Srebrne Odznaki Szybowcowe, pierwszą odznakę srebrną, zdobył Stefan Tobiasiewicz nr. 918, dnia 30 lipca 1955 roku, ponadto srebrne odznaki zdobyli: Zbigniew Winnicki, Stanisław Wasil i Roman Dryja. Pierwszą III klasę pilota szybowcowego uzyskał Zbigniew Winnicki 5 czerwca 1956 roku, pierwszą II klasę uzyskał Zbigniew Kędziorek 11 sierpnia 1955 roku
W październiku przybywa drugi instruktor szybowcowy Józef Pantak. Sekcja posiadała szybowce: Żuraw, Bocian, Jastrząb, Mucha-bis, Salamandra i ABC po jednym egzemplarzu.
W dniu 11 września 1955 roku, ukazał się duży artykuł w „Skrzydlatej Polsce” nr 37, pt. Aeroklub Robotniczy II najmłodsze „dziecko” LPŻ, opisujący pracę Aeroklubu Mieleckiego.

Sekcja spadochronowa – pod kierownictwem instruktora Stefana Furmaniaka, również zaczyna ożywiać swoją działalność. Wynikiem, czego jest wykonanie w 1955 roku 280 skoków spadochronowych. Przeszkolono 52 skoczków, a do III klasy 45 skoczków, do II klasy 3 skoczków i jednego do I klasy. Po raz pierwszy w historii Aeroklubu II klasę skoczka spadochronowego, uzyskał Władysław Ryś, dnia 28 września 1955 roku a I klasę skoczka spadochronowego uzyskał Stefan Furmaniak dnia 28 września 1955 roku.

Sekcja modelarska – po reaktywowaniu Aeroklubu nie istniała przy Aeroklubie, dopiero w jesieni 1955 roku, staraniem Komendanta Aeroklubu Tadeusza Gołębiewskiego, przybywa małżeństwo Stanisław i Renata Górscy, którzy tworzą od podstaw sekcję modelarską przy Aeroklubie. Siedzibą modelarni jest barak w Miasteczku Młodego Robotnika na Cyrance.

10. Rok 1956 – rok ten, przynosi wiele zmian w życiu Aeroklubu. W lutym odchodzi z Aeroklubu Komendant Tadeusz Gołębiewski, na okres dwóch miesięcy stanowisko to obejmuje były Zastępca Komendanta d/s politycznych Zbigniew Marczyński, ale już w maju Komendantem zostaje Józef Janiak. Z końcem maja odchodzi Zastępca Komendanta ds. politycznych Stanisław Niedbała, w czerwcu funkcję tę obejmuje Stanisław Ciach, którą pełni do końca roku, gdyż z końcem roku, etat ten został zlikwidowany.
Z końcem stycznia na stanowisko Zastępcy ds. technicznych przybywa Włodzimierz Mielniczenko, a Roman Lata, który dotychczas pełnił te obowiązki, przechodzi na stanowisko technika szybowcowego. Zmiany personalne, które odbyły się na kierowniczych stanowiskach, nie miały specjalnie żadnego wpływu na dział wyszkolenia. W dniu 26 sierpnia 1956 roku, odbyły się na lotnisku Pokazy Lotnicze.

Sekcja samolotowa – w miesiącu sierpniu zorganizowała obóz w Krośnie, którego kierownikiem był Szef wyszkolenia – Mieczysław Dąbkowski.
Na II Samolotowych Mistrzostwach Polski, które odbyły się w październiku w Gliwicach, Aeroklub reprezentował, Tadeusz Gołębiewski, startując na samolocie Zlin-26, zajął 8 miejsce na 30 startujących załóg. Ogółem na samolotach wylatano 1854 godziny. Wyszkolono do III klasy – 3, do II klasy – 3 i do I klasy jednego pilota samolotowego.
Szkolenie dla WP wykonano z nadwyżką, uzyskano 217 różnych uprawnień. Wyszkolono jednego instruktora samolotowego III klasy. Uprawnienia pilotów III klasy uzyskali: Stefan Furmaniak, Zbigniew Winnicki i Paweł Dzida. II klasę uzyskali: Zbigniew Słonowski, Franciszek Zalewski i Władysław Adamczyk. Pilota I klasy uzyskał Tadeusz Gołębiewski a instruktora samolotowego III klasy – Józef Janiak.
Pod koniec roku odeszli: instruktor samolotowy Feliks Działo i Maria Granacka. Sekcja w 1956 roku miała 5 samolotów CSS-13, 2 samoloty Junak-3 i Zlin-26.

Sekcja szybowcowa – rok 1956 jest dla sekcji rokiem rozpoczęcia się latania wyczynowego. W tym roku wylatano na szybowcach 429 godzin 19 minut, wykonano 2000 startów i przeleciano 1155 km. Wyszkolono 17 pilotów do III klasy, zdobyto 2 Srebrne Odznaki Szybowcowe i 3 diamenty do Złotej Odznaki Szybowcowej za przeloty docelowe ponad 300 km. Srebrne Odznaki Szybowcowe zdobyli: Jerzy Pietrzak i Tadeusz Kuc.
Pierwszy w historii Aeroklubu przelot docelowy ponad 300 km wykonał instruktor Paweł Dzida, na trasie Mielec – Wrocław długości 335 km, dnia 12 lipca 1956 roku, za który uzyskał pierwszy diament do Złotej Odznaki Szybowcowej. Dwa następne diamenty zdobyli: instruktor Józef Pańtak i pilot Adamkiewicz z Aeroklubu Warszawskiego.
Sekcja posiadała szybowce: Żuraw, Bocian, Jastrząb, Mucha-ter po jednym egzemplarzu i dwie Muchy 100.

Sekcja spadochronowa – ten rok w sekcji jest rokiem intensywnego szkolenia i wyczynu spadochronowego. Ogółem wykonano 313 skoków, przeszkolono 44 skoczków, do III klasy wyszkolono 39 skoczków, oraz 2-ch do II klasy. Po raz pierwszy sekcja zorganizowała obóz szkoleniowy do III klasy w Stalowej Woli, w dniach od 6 – 15 sierpnia 1956 r., na którym wykonano 32 skoki i wyszkolono do III klasy 8 skoczków. Kierownikiem i organizatorem obozu był instruktor Stefan Furmaniak. Obóz ten, był zalążkiem powstania nowego Aeroklubu – Aeroklubu Stalowa Wola. Po raz pierwszy zorganizowano w Aeroklubie nocne skoki dnia 16 września 1956 roku.
Skoczkowie sekcji spadochronowej po raz pierwszy w historii Aeroklubu zaczęli przygotowywać się i myśleć o ustanowieniu rekordów krajowych i świata. Pierwszym owocem tych przygotowań jest Rekord Polski ustanowiony prze instruktora Stefana Furmaniaka w dniu 22 września 1956 roku w nocnym skoku z opóźnionym otwarciem spadochronu, wynoszącym 2 760 metrów wolnego spadania.
A oto krótka relacja autora rekordu.
W dniu 16 września 1956 roku w czasie treningowych skoków nocnych, wykonałem po raz pierwszy w swoim życiu skok nocny z opóźnionym otwarciem spadochronu, wynoszącym 8 sek. z wysokości 800 m. W dzień poprzedzający próbę ustanowienia rekordu tj. 21 września 1956 roku, przygotowałem oba barografy (oczywiście szybowcowe), jeden znajdował się na pokładzie samolotu, drugi natomiast miałem przyczepiony do uprzęży i odpowiednio zabezpieczony przed ewentualnym potłuczeniem w podczas lądowania. W celu zabezpieczenia otwarcia spadochronu powyżej 400 m., założyłem KAP-3, (które niedawno otrzymaliśmy) i nastawiłem go na 600m., poza tym żadnych stoperów (o wysokościomie -rzach dopiero marzyliśmy) nie miałem ze sobą, gdyż i tak nic bym nie widział. Po nabraniu wysokości przez pilota Adama Grubę wysokości 3500 m, na samolocie CSS-13, wyszedłem na skrzydło i wyskoczyłem na wysokości 3460 m. Spadochron otworzyłem na wysokości 700 m, (wyniki odczytane z barografu) po wylądowaniu na lotnisku, zdjęciu uprzęży i odczepieniu barografu, okazało się, że wszystko jest w należytym porządku. Barografy pracowały prawidłowo i tak stałem się posiadaczem Rekordu Polski.
Oprócz tego, w dniu 1 listopada 1956 roku, Zarządzeniem Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej nr 132, instruktorowi Stefanowi Furmaniakowi nadano tytuł Mistrza Sportu w Spadochroniarstwie.

Sekcja modelarska, – którą od podstaw uruchomili małżeństwo Górscy w roku 1956, rozpoczęła intensywne szkolenie nowych, młodych modelarzy. W okresie tym, przeszkolono sporą grupę modelarzy i zbudowano cały szereg różnorodnych modeli.

11. Rok 1957. Na początku roku w dniach od 3 – 18 stycznia 1957 r., kadra instruktorska była na obozie Kondycyjno-wypoczynkowym w Szklarskiej Porębie.
Po słynnym polskim „Październiku” w 1957 roku, następuje reorganizacja Aeroklubów i rehabilitacja starych pilotów negatywnie zweryfikowanych w latach poprzednich. Powołany zostaje do życia Aeroklub Polskiej Rzeczypospolitej (z dodatkiem) Ludowej, któremu od tej chwili podlegają wszystkie Aerokluby Regionalne i Szkoły Szkolenia Lotniczego. W związku z tą reorganizacją powołano ponownie społeczne Zarządy w Aeroklubach.
W dniu 27 stycznia 1957 roku, odbyło się Walne Zebranie członków Aeroklubu, na którym wybrano Zarząd w następującym składzie:
Prezes Zarządu inż. Stanisław Wasil
I-szy Vice prezes inż. Stanisław Zalewski
II-gi Vice prezes Kazimierz Tyrlik
Sekretarz Stefan Furmaniak
Skarbnik inż. Zbigniew Winnicki

Przewodniczący Sekcji Samolotowej Mieczysław Lewandowski
Przewodniczący Sekcji Szybowcowej inż. Zbigniew Winnicki
Przewodniczący Sekcji Spadochronowej inż. Andrzej Jankowski
Przewodniczący Sekcji Modelarskiej inż. Tadeusz Stępczyk
Przewodniczący Sekcji Balonowej Tadeusz Gołębiewski

Komisja Rewizyjna
mgr Kazimierz Więcek
inż. Tadeusz Kuc
inż. Feliks Borodzik
inż. Stanisław Jachyra
inż. Tadeusz Stępczyk

Sąd Koleżeński
inż. Stanisław Mroczkowski
Jerzy Rzewuski
Mieczysław Działowski (senior)
Franciszek Zalewski
inż. Andrzej Jankowski

W lutym zgodnie z decyzją Zarządu ze stanowiska Kierownika Aeroklubu odchodzi Józef Janiak i obejmuje etat instruktora samolotowego. Etat Kierownika Aeroklubu obejmuje Karol Sądel, który pełni te obowiązki tymczasowo do końca maja. Na początku czerwca stanowisko Kierownika Aeroklubu Eugeniusz Ebenrytter. Z końcem lutego odchodzi dotychczasowy Z-ca Kierownika d/s Technicznych, Włodzimierz Mielniczenko, a na początku marca stanowisko Szefa Technicznego obejmuje Roman Lewandowski.
W sierpniu biura Aeroklubu zostały wreszcie przeniesione na lotnisko, a pozostałe pomieszczenia w baraku na Cyrance, zostały przekazane na Ośrodek modelarski.
W dniu15 września odbyły się Wielki Pokazy Lotnicze, w których startował balon „Syrena”. Na marginesie startu tego balonu należy dodać, że w czasie odbywających się pokazów, a w trakcie końcowego napełniania balonu z winy obsługi wyrwał się z ich rąk i samotnie poleciał w siną dal. W dniu 22 września 1957 roku, Aeroklub zorganizował pokazy lotnicze w Stalowej Woli z okazji oddania hangaru i otwarcia Aeroklubu Stalowa Wola.

Sekcja samolotowa – rok ten, przyniósł dość poważne zmiany w systemie szkolenia i w sprawach kadry instruktorskiej. Z końcem lutego odchodzi dotychczasowy Szef Wyszkolenia Mieczysław Dąbkowski. Stanowisko to obejmuje dotychczasowy instruktor samolotowy Jerzy Rzewuski. W połowie lipca przybywa nowy instruktor (były pilot RAF-u) Mieczysław Jaszczak. W wrześniu na skutek redukcji etatów zostają zwolnieni instruktorzy: Zbigniew Kędziorek i Tadeusz Szablowski. Ogółem w 1957 roku wylatano 1150 godzin. Wyszkolono do III i II klasy po jednym pilocie, a do I klasy 5 pilotów. Wyszkolono 4 instruktorów samolotowych do III klasy, dwóch do II klasy oraz 1-go instruktora samolotowego do I klasy. Pilota samolotowego III klasy uzyskał Roman Dryja a do II klasy Zbigniew Winnicki. Pilotów I klasy uzyskali: Jerzy Rzewuski, Zbigniew Kędziorek, Mieczysław Jaszczak, Eugeniusz Ebenrytter i Zbigniew Słonowski.
Instruktorów samolotowych III klasy uzyskali: Franciszek Zalewski, Zbigniew Słonowski, Władysław Adamczyk i Mieczysław Nickowski, a II klasy Jan Ogłoblin i Józef Janiak. Instruktora samolotowego I klasy uzyskał Tadeusz Gołębiewski.
Zdobyto 268 różnych uprawnień. Ponadto sekcja rozpoczęła szkolić grupę konstruktorów z WSK. W 1957 roku sekcja dysponowała następującym sprzętem: 7-ma samolotami CSS-13, 3-ma samolotami Junak-3, i 1-nym samolotem Zlin-26.

Sekcja szybowcowa – przygotowywała pilotów szybowcowych do lotów wyczynowych i prowadziła szkolenie podstawowe. W 1957 roku wylatano ogółem 559 godzin i 12 minut oraz wykonano 1800 startów. Do III klasy wyszkolono 14 pilotów, a do II klasy wyszkolono 2 pilotów. Przeleciano 2500 km, oraz zdobyto jedną Srebrną Odznakę Szybowcową. Diament za przelot docelowy ponad 300 km, na trasie Mielec – Białystok 333 km, zdobył Stanisław Wasil dnia 25 sierpnia 1957 roku, Srebrną Odznakę Szybowcową zdobył Andrzej Jankowski.

Sekcja spadochronowa – rok ten, jest w sekcji rokiem, w którym spadochroniarze Aeroklubu osiągają poważne sukcesy. Wykonano w sekcji 368 skoków spadochronowych, przeszkolono 25 skoczków, a do III klasy wyszkolono 22 skoczków oraz dwóch skoczków uzyskało II klasę. W dniu 5 maja instruktor Stefan Furmaniak wykonał skok z wysokości 250 m, na linię z piłką na stadion mieleckiej „Stali”, wręczając zawodnikom piłkę w celu rozegrania meczu piłkarskiego. ????????????????
W dniach 4 – 16 sierpnia 1957 roku, odbyły się IV Spadochronowe Mistrzostwa Polski w Strzebielinie Morskim. Barwy Aeroklubu na tych mistrzostwach reprezentował Władysław Ryś. A oto wyjątek z artykułu „Skrzydlatej Polski” nr 38 z dnia 17. 09. 57 r. red. T. Malinowskiego, pt. „Żaby spadają z nieba”. Te emocjonującą walkę o każdy niemal centymetr, pokazali mało znani, lecz ambitni spadochroniarze, do których należy zaliczyć Stanisława Maciejewskiego z Katowic, Władysława Rysia z Mielca (i wiele innych). Po dwóch konkurencjach Wł. Ryś zajmował 6-te miejsce, w klasyfikacji ogólnej zajął 16 miejsce na około 60 startujących zawodników.
Z inicjatywy instruktora S. Furmaniaka po raz pierwszy w Polsce wprowadziła do użytku wysokościomierze (umocowane na spadochronie zapasowym w obudowie z gąbki). Pomimo, że były to zwykłe wysokościomierze samolotowe, niemniej pozwalały na ocenę wysokości opadającemu skoczkowi na otwartym spadochronie z dokładnością do 10 m.
W dniu 11 października 1957 roku, instruktor Stefan Furmaniak nocnym skokiem z natychmiastowym otwarciem spadochronu z wysokości 4100m, z samolotu CSS-13, ustanawia nowy REKORD POLSKI I ŚWIATA.

Sekcja modelarska – w połowie roku odchodzą małżeństwo Górscy, a funkcję Szefa modelarni obejmuje na okres dwóch miesięcy, młody modelarz Kazimierz Jasiński. W październiku Szefem modelarni zostaje Tadeusz Ratyński, który przeszedł z MDK Kraków. Pomimo tych zmian, Aeroklub po raz pierwszy zorganizował w dniach 4 – 5 maja 1957 roku, Międzyaeroklubowe Zawody Modeli Latających na uwięzi o puchar przechodni ufundowany przez WSK Mielec. W zawodach tych startowało 46 zawodników z różnych Aeroklubów. Zawodnicy Aeroklubu Mieleckiego zajęli następujące miejsca: w kategorii modeli szybkich Stanisław Górski – 7 miejsce, a w kategorii modeli akrobacyjnych Renata Górska, również 7-me miejsce.
W dniach 28. 06 – 1.07 1957 roku, odbyły się II Mistrzostwa Polski Modeli Latających w których startowało trzech modelarzy: Roman Straburzyński, Wiesław Kalinowski i Stanisław Górski. W kategorii szybowców A-2, wielki sukces odniósł Roman Straburzyński zdobywając Vice-mistrzostwo Polski. Za okres od czerwca 1956 do października 1957 roku, modelarze zdobyli: 11 odznak sportowych III klasy, 3 odznaki II klasy i 2 odznaki I klasy. Ponadto modelarze brali udział w Międzyklubowych Zawodach Modeli Szybowcowych A-2 w Opolu, oraz w Ogólnopolskich Zawodach Modeli Latających w Lesznie. Wyszkolono 62 modelarzy i wykonano 25 modeli.

12. Rok 1958, w dniu 30 marca 1958 roku, odbyło się Walne Zebranie członków Aeroklubu, na którym wybrano nowy Zarząd w następującym składzie:
• Prezes Kazimierz Tyrlik
• I-szy Vice prezes inż. Stanisław Zalewski
• II-gi Vice prezes inż. Zbigniew Słonowski
• Sekretarz Adam Gruba
• Skarbnik inż. Zbigniew Winnicki
• Członek Zarządu inż. Tadeusz Kostia
• Członek Zarządu poseł Eugeniusz Bula

Przewodniczący Sekcji Samolotowej inż. Tadeusz Kuc
Przewodniczący Sekcji Szybowcowej inż. Stanisław Wasil
Przewodniczący Sekcji Spadochronowej inż. Andrzej Jankowski

Komisja Rewizyjna:
• inż. Krzysztof Mirski
• inż. Edward Nowicki
• inż. Tadeusz Pakuła
• inż. Stanisław Jachyra
• Jerzy Pietrzak

Sąd Koleżeński:
• inż. Feliks Borodzik
• Karol Sądel
• Mieczysław Działowski
• Jan Ogłoblin
• inż. Henryk Ostromęcki

Sekcja samolotowa – w kwietniu odszedł z Aeroklubu do WSK, M. Jaszczak, a w czerwcu przybył na jego miejsce instruktor Marian Urbański. W dniach 25. 08 – 1. 09. 1958 roku, odbyły się w Toruniu IV Samolotowe Mistrzostwa Polski, na których załoga Tadeusz Gołębiewski i Marian Urbański startując na samolocie Junak-3, zajęła 20 miejsce na 27 startujących załóg. W dniach ……………. 1958 roku, odbył się X Lot Południowo-Zachodniej Polski, na którym załoga Józef Janiak i Franciszek Drozdowski zajęła 2-gie miejsce.
W roku 1958 wylatano ogółem 1337 godzin na samolotach i przeszkolono do III klasy 10-ciu, do II klasy 4-ch i do I klasy 2-ch pilotów samolotowych.
Uprawnienia pilotów samolotowych III klasy uzyskali: Tadeusz Kuc, Mieczysław Działowski (junior), Kazimierz Jastrząb, Stanisław Ratusiński, Franciszek Drozdowski, Tadeusz Pakuła, Feliks Borodzik, Leonard Rogoyski, Tadeusz Stępczyk i Włodzimierz Lewandowski. Pilotów samolotowych II klasy uzyskali: Jerzy Pietrzak, Tadeusz Kuc, Stefan Furmaniak i Paweł Dzida a I klasy pilota samolotowego uzyskali: Józef Janiak i Adam Gruba.
Uzyskano 546 różnych uprawnień. Sekcja wówczas dysponowała 6-ma samolotami CSS-13, 3-ma samolotami Junak-3 i po 1-nym samolocie Junak-2 i Zlin-26.
W tym roku pilot instruktor Władysław Adamczyk wraz z pilotem Jerzym Pietrzakiem w brawurowym locie na małej wysokości w okolicy Sokołowa na rzeszowszczyźnie, rozbili doszczętnie samolot Junak-2, piloci wyszli z wypadku cało.

Sekcja szybowcowa – na wiosnę przybywa instruktor szybowcowy Rene Kamoś. W roku 1958 sekcja wylatała na szybowcach ogółem 693 godziny i wykonała 2300 startów.
Wyszkolono do III klasy pilota szybowcowego 21 pilotów, a do II klasy 4 pilotów szybowcowych. Przeleciano łącznie 3069 km, zdobyto 8 Srebrnych Odznak Szybowcowych. Najwyższe przewyższenie w roku 1958, uzyskał Kierownik Aeroklubu Eugeniusz Ebenrytter. Srebrne Odznaki Szybowcowe zdobyli: Tadeusz Matuszek, Józef Janiak, Kazimierz Durda, Kazimierz Jastrząb, Eugeniusz Ebenrytter, Krzysztof Mirski, Marian Urbański i Tadeusz Stępczyk. Ponadto sekcja zorganizowała po raz pierwszy nocne loty szybowcowe za holem w dniu 16 września 1958 roku. Sekcja dysponowała wówczas następującym sprzętem: szybowce: Bocian, Żuraw, Jaskółka, Mucha-ter, Mucha-100 i Jastrząb po jednym egzemplarzu oraz wyciągarką i ściągarką.
Po wykonaniu przelotów do Stalowej Woli, piloci szybowcowi Henryk Ostromęcki (na Jaskółce) i Tadeusz Kuc (na Musze-ter), startując na dwu-holu, zderzyli się podczas startu uszkadzając obydwa szybowce.

Sekcja spadochronowa – w roku 1958, wykonano w sekcji 312 skoków spadochronowych, wyszkolono 54 skoczków, dla potrzeb WP III klasa – 49 skoczków, II klasa wyszkolono – 1 skoczka i do I klasy – jednego skoczka. Całoroczny plan sekcja wykonała z nadwyżką. W dniach 8 do 18 sierpnia 1958 roku, został zorganizowany obóz szkoleniowy dla potrzeb WP i obóz skoków na wodę w Płocku. Uprawnienia do wykonywania skoków na wodę zdobyli: Władysław Ryś, Andrzej Jankowski i Franciszek Bujacz.

Sekcja modelarska – w roku 1958 sekcja wyszkoliła 94 modelarzy. Ponadto kurs instruktorów modelarstwa lotniczego III klasy ukończyli: Jerzy Mamcarz, Stanisław Schab, Stanisław Słoma i Bolesław Nowak, a kurs II klasy ukończył Jan Kerz (Kerc?).
W dniach 1 – 2 maja 1958 roku, odbył się w Pałacu Młodzieży w Katowicach Zespołowy Wyścig Modeli Latających na Uwięzi. Ekipa w składzie: K. Świętoń, Antoni Dutkiewicz, Tadeusz Ratyński i Stanisław Słoma, zajęła I – sze miejsce.
W dniach 5 – 6 czerwca 1958 roku, odbyły się w Krośnie III Mistrzostwa Modeli Latających. Ekipa w składzie: Tadeusz Ratyński i Roman Straburzyński zajęła II miejsce.
W dniach 19 – 21 czerwca 1958 roku, odbyły się Ogólnopolskie Zawody Modeli Latających w Krośnie. Ekipa w składzie: Stanisław Słoma, Ryszard Mojek, Janusz Soswa i Czesław Osak, zajęła IV miejsce. Indywidualnie Stanisław Słoma zajął II miejsce.
W dniu 13 lipca 1958 roku, odbył się w Krakowie Indywidualny Wyścig Modeli na Uwięzi, Tadeusz Ratyński zajął II miejsce, a Stanisław Górski – IV miejsce.
W dniach 21 – 22 lipca 1958 roku, odbyły się II Ogólnopolskie Zawody Modeli Latających na Uwięzi w Mielcu. Zawodnicy sekcji zajęli następujące miejsca: modele szybkie II miejsce Tadeusz Ratyński, modele redukcyjne III miejsce Stanisław Słoma i IV miejsce Stanisław Schab, „Combat” Walka Powietrzna I miejsce Jerzy Mamcarz, II miejsce K. Świętoń, III miejsce Jan Kerz. Startowało 12 ekip, w tym 2 z Aeroklubu Mieleckiego. Zespołowo I i II miejsce zajęli zawodnicy Aeroklubu Mielec.
W dniach 6 – 7 września 1958 roku, odbyły się Zawody Modeli Szybowcowych A2 i Radiem Sterowanych w Opolu. Ekipa w składzie: Tadeusz Ratyński, K. Swiętoń i Topolski zespołowo zajęła IV miejsce.
W dniu 15 września 1958 roku, odbyły się Zawody Modeli Wolnolatających o Puchar Żwirki i Wigury w Katowicach. Zawodnicy sekcji R. Straburzyński zajął II miejsce a Stanisław Słoma – III miejsce w kategorii modeli silnikowych.
W dniu 19 września 1958 roku, odbyły się Zawody Modeli Szybowców Zboczowych w Jeleniej Górze. Ekipa sekcji w składzie: Tadeusz Ratyński, Jerzy Mamcarz i Stanisław Schab, zajęła III miejsce.
W dniach 4 –5 października 1958 roku, odbyły się Mistrzostwa Modeli Silnikowych na Uwięzi w Szczecinie. Zawodnicy sekcji zajęli miejsca: modele szybkie Tadeusz Ratyński IV miejsce, modele akrobacyjne Tadeusz Ratyński VI miejsce i Stanisław Górski – VII miejsce. W 1958 roku zdobyto 36 odznak III klasy 14 odznak II klasy. Wykonano 245 modeli.

13. Rok 1959, w styczniu odchodzi dotychczasowy Kierownik Aeroklubu E. Ebenrytter, w okresie dwóch miesięcy obowiązki kierownika pełni Szef Wyszkolenia Jerzy Rzewuski. Na początku marca stanowisko Kierownika Aeroklubu obejmuje kierownik Aeroklubu Toruńskiego, Tadeusz Kulpa. W połowie roku odchodzi Główny Księgowy H. Duszkiewicz, stanowisko po nim obejmuje Leszek Szwakop.
W dniu 26 marca 1959 roku, odbywa się Zebranie Sprawozdawcze Aeroklubu.
W dniach 25 – 30 maja odbył się XI Lot Południowo-Zachodniej Polski w Krakowie.
W dniach 29 – 5 lipca odbyły się V Samolotowe Mistrzostwa Polski Juniorów w Łodzi. W dniu 21 lipca 1959 roku, odbył się w Warszawie Zlot Gwieździsty na XX-lecie PRL. Załoga pilot Jerzy Pietrzak i mechanik E. Gołąb, zajęła 24 miejsce na 32 startujące załogi. Ponadto piloci samolotowi wzięli udział w zlocie do Gdańska z okazji 30-lecia Aeroklubu Gdańskiego, do Torunia z okazji 25-lecia Aeroklubu Pomorskiego, do Łodzi z okazji 30-lecia Aeroklubu Łódzkiego.
Aeroklub organizował wystawy lotnicze w Dębicy i Sandomierzu, w Mielcu w dniach 6 – 13 września, w Dębie w dniach 16 – 20 września 1959, w Kolbuszowej w dniach 14 – 29 września i w Staszowie w dniach 30 – 5 października 1959 roku. W wszystkich tych miejscowościach odbywały się również pokazy lotnicze.
W październiku zmarł długoletni i zasłużony pracownik Aeroklubu, były Zastępca Kierownika d/s Technicznych, technik szybowcowy Roman Lato.
Ponadto Aeroklub zorganizował zrzucanie poczty dla obozów i kolonii letnich w Leszczawie Dolnej, Szymbarku i Bieszczadach.

Sekcja samolotowa – z końcem marca odchodzi Szef Wyszkolenia Jerzy Rzewuski, ale już w kwietniu stanowisko to, obejmuje instruktor pilot Zbigniew Usiatycki. Na początku roku odchodzą instruktor Marian Urbański i Józef Janiak.
W 1959 roku wylatano ogółem na samolotach 940 godzin i 32 minuty. Wyszkolono do III klasy 3-ch pilotów, do II klasy 4-ch pilotów samolotowych. Uprawnienia pilotów samolotowych III klasy uzyskali: Wacław Kiepiel, Kazimierz Kita i Stanisław Jachyra, a II klasę uzyskali: Kazimierz Jarząb, Franciszek Drozdowski, Stanisław Ratusiński i Stanisław Wasil. Uzyskano ogółem 67 różnych uprawnień. W dniu 30 września 1959 roku, Zbigniew Usiatycki został zwolniony z Aeroklubu za nie sportowe zachowanie w czasie Samolotowych Mistrzostw Polski w Bielsku Białej.
Sekcja w 1959 roku posiadała 3 samoloty CSS-13, 2 samoloty Junak-2 i jeden samolot Zlin-26.
Sekcja szybowcowa – w lutym na skutek redukcji etatów odchodzi instruktor Rene Kamoś. W dniach 23 – 28 sierpnia 1959 roku, odbył się w Gdańsku-Wrzeszczu III Ogólnopolski Konkurs Akrobacji Szybowcowej, w którym pilot Zbigniew Winnicki zajął 5 miejsce na 10 startujących.
W czasie pokazów lotniczych w dniu 9 września 1959 roku, po raz pierwszy w Polsce zademonstrowano hol 4-ch szybowców za samolotem Kania-2, który holował pilot Tadeusz Gołębiewski. Na szybowcach lecieli piloci naszego Aeroklubu: instruktor Paweł Dzida, piloci: Jerzy Pietrzak, Krzysztof Mirski i Tadeusz Stępczyk.
Rok 1959 w sekcji był rokiem srebra, złota i diamentów. W tym roku wylatano 1069 godzin i wykonano 2781 startów. Do III klasy wyszkolono 7 pilotów, do II klasy 6 pilotów i do I klasy 1-go pilota. Przeleciano 7944 km, zdobyto 5 Srebrnych odznak Szybowcowych, 5 złotych i 3 diamenty. Srebrne Odznaki Szybowcowe zdobyli: Bolesław Augustyn, Kazimierz Kita, Tadeusz Pakuła, Maria Fiutek-Granacka i Zbigniew Usiatycki. Pierwszą Złotą Odznakę Szybowcową zdobył Zbigniew Winnicki nr 234 dnia 25 maja 1959 roku. Następne Złote Odznaki Szybowcowe zdobyli: Tadeusz Stępczyk, Stefan Furmaniak, Kazimierz Jarząb i Stanisław Wasil. Diamenty za przelot docelowy 300 km zdobyli: Stefan Furmaniak, Tadeusz Stępczyk i Zbigniew Winnicki. Nadano ogółem 139 różnych uprawnień, uzyskano 7 przewyższeń ponad 3000 m. Najwyższe przewyższenie w roku uzyskał Stefan Furmaniak – 4150 m. W 1959 roku, sekcja posiadała następujące szybowce: Bocian, Żuraw, Czapla, Mucha-100A (2 sztuki), Mucha-100, Much-ter, Jaskółka, Jastrząb i Komar.

Sekcja spadochronowa – w 1959 roku wykonano 205 skoków, przeszkolono 14 skoczków do III klasy, dla potrzeb WP wyszkolono 13 skoczków, dla WSK Mielec przeszkolono 7 skoczków, I klasę skoczka uzyskał Andrzej Jankowski.
Jako pierwsi w woj. Rzeszowskim a w ogóle drudzy w Polsce (pierwsi w Polsce skakali J. Łoboda, R. Lewandowski i J. Wójcik w dniu 16.08.1959 r. na pokazach w Toruniu) skoczkowie instruktor Stefan Furmaniak i Władysław Ryś w dniach 4, 5 i 6 września 1959 roku, w ramach przygotowań do pokazów, wykonali zespołowy skok trzymając się za ręce z samolotu An-2, na spadochronach szczelinowych typu ST-5 z wysokości 1500 m, po 15 sek. rozłączyli się i w 20-tej sekundzie otworzyli spadochrony.
W dniu 20 września 1959 roku, odbyły się Pokazy Skoków w Dębie.
W dniu 8 października grupa skoczków: instruktor Stefan Furmaniak, Henryk Hyla, Władysław Ryś i Franciszek Bujacz, ustanowiła w skoku grupowym z natychmiastowym otwarciem spadochronu w dzień – REKORD POLSKI, wynikiem 5350 m. Lądowanie całej grupy nastąpiło we wsi Rzędzianowice, a wyskok odbył się nad Wisłą przy ujściu Wisłoki.

Sekcja modelarska – w dniach 10 – 14 maja 1959 roku, odbyły się w Krośnie Mistrzostwa Polski Modeli Latających. Modelarze sekcji zajęli miejsca: T. Ratyński – 7-me
i Jan Kerz – 19 miejsce w modelach silnikowych, a R. Straburzyński 12-te miejsce w szybowcach.
W dniu 2 maja 1959 roku z inicjatywy Prezesa Aeroklubu Kazimierza Tyrlika, zorganizowano Zawody Balonowe pod nazwą „Mały Gordon-Bennett”, w zawodach startowało 51 zawodników.
W dniach 6 – 7 czerwca Aeroklub zorganizował Zawody Modeli Silnikowych na Uwięzi, w kategorii „Team-Racing” i „Combat”, w wyścigu „Team-Racing” startowało 28 zespołów, a w „Combacie” 38 zawodników. Zespołowo ekipa Aeroklubu zajęła II miejsce za Katowicami. Indywidualnie w wyścigu Tadeusz Sokół zajął 4 miejsce a w walce powietrznej Janusz Soswa II miejsce i Jan Kerz III miejsce.
19 lipca odbyły się Zawody Międzyaeroklubowe w kat. szyb. A2 oraz modeli zdalnie sterowanych w Opolu. Modelarze sekcji zajęli w kat. A2 – T. Ratyński 4 miejsce, J. Soswa – 8 miejsce, Andrzej Topolski – 12 miejsce i T. Ostapiak – 18 miejsce. W konkurencji startowało 50 zawodników. W kat. modeli zdalnie sterowanych J. Soswa i T. Ratyński zajęli III miejsce a J. Kerz IV miejsce. Zespołowo ekipa Aeroklubu zajęła III miejsce.
W dniach 3 – 5 września 1959 roku, odbyły się XXIV Ogólnopolskie Zawody Modeli Latających w Białymstoku, na których modelarze Aeroklubu odnieśli wielki sukces zajmując zespołowo I miejsce na 27 startujących ekip. Indywidualnie w kategorii szybowców A1, W. Utracki zajął II miejsce, w Gumówkach M. Nowak zajął V miejsce, w silnikowych, wolnolatających T. Sokół zajął II miejsce.
6 września odbyły się w Katowicach Zawody Modeli Latających dla uczczenia pamięci Żwirki i Wigury. W kategorii szybowców A2, A. Topolski zajął IV miejsce, a w silnikowych R. Straburzyński zajął IV miejsce.
12 września Aeroklub zorganizował zawody „Żaczków” dla najmłodszych entuzjastów modelarstwa. Startowało 37 zawodników.
W dniach 10 – 11 października 1959 roku, odbyły się IV Mistrzostwa Polski Modeli Latających w Warszawie. Zawodnicy sekcji zajęli następujące miejsca: w kategorii modeli akrobacyjnych J. Kerz – VI miejsce, w kategorii modeli szybkich T. Ratyński – IV miejsce, a J. Soswa – IX miejsce. W obydwu kategoriach startowało po 17 zawodników.

14. Rok 1960, w dniu 13 marca odbyło się Walne Zebranie Aeroklubu, na którym wybrano nowy Zarząd w następującym składzie:
• Prezes Kazimierz Tyrlik
• I-szy Vice prezes inż. Stanisław Zalewski
• II-gi Vice prezes (urzędujący) Tadeusz Kulpa
• Sekretarz Kazimierz Kita
• Z-ca Sekretarza inż. Krzysztof Mirski
• Skarbnik inż. Tadeusz Stępczyk
• Członek Zarządu inż. Witold Rycerski Z-ca dyr. d/s. tech.
• Członek Zarządu inż. Zbigniew Słonowski
• Członek Zarządu poseł Eugeniusz Bula
• Członek Zarządu mjr pilot Zygmunt Korab

Przewodniczący Sekcji Samolotowej ????
Przewodniczący Sekcji Szybowcowej ????
Przewodniczący Sekcji Spadochronowej Henryk Hyla

Komisja Rewizyjna:
• Jerzy Pietrzak
• por. Józef Romański
• inż. Kazimierz Gocyła
• Andrzej Pamuła
• Franciszek Drozdowski

Sąd Koleżeński:
• inż. Stanisław Wasil
• Adam Gruba
• inż. Stanisław Jachyra
• inż. Edward Nowicki
• Mieczysław Działowski (senior)

Sekcja samolotowa – na początku marca 1960 roku, przybywa instruktor Józef Janiak, który pełni jednocześnie funkcję Szefa Wyszkolenia do stycznia 1961 r.
W ciągu roku wylatano ogółem 770 godzin, wyszkolono do III klasy – 3 pilotów, do II klasy – 4 pilotów samolotowych. Wyszkolono 3 instruktorów do III klasy i jednego instruktora do I klasy. Uprawnienia pilotów samolotowych III klasy uzyskali: Andrzej Okoński, Edward Nowicki i Zdzisław Żok. Pilotów samolotowych II klasy uzyskali: Andrzej Pamuła, Ryszard Kaczmarek, Tadeusz Stępczyk i Stanisław Zalewski.
Instruktorów samolotowych III klasy uzyskali: Franciszek Drozdowski, Andrzej Pamuła i Stanisław Ratusiński, a instruktora I klasy uzyskał Józef Janiak. Zdobyto 61 różnych uprawnień.
W maju 1960 roku, odbył się XII Lot Południowo-Zachodniej Polski w Krakowie, pilot Józef Janiak i obserwator Stanisław Wasil, zajęli 8 miejsce.
W dniach 15 – 17 lipiec, odbył się Zlot Grunwaldzki, w którym uczestniczył pilot Stanisław Wasil, zdobywając pamiątkową plakietkę
W dniu 4 września odbyły się Pokazy Lotnicze w Świdniku, z okazji X-lecia Aeroklubu, w pokazach wzięli udział piloci Aeroklubu Mieleckiego: Franciszek Drozdowski, Józef Janiak, Andrzej Pamuła i Stanisław Ratusiński.
W dniach 24. 09 – 2. 10. 1960 roku, odbyły się VI Samolotowe Mistrzostwa Polski w Krakowie. Załogi Józef Janiak i Tadeusz Stępczyk zajęli 25 miejsce, a Franciszek Drozdowski i Tadeusz Pakuła – 28 miejsce, startowało 30 załóg.
Ponadto piloci samolotowi wzięli udział w takich imprezach jak: pokazy z okazji Dni Lotnictwa w Mielcu, Świdniku, Dębicy, Rzeszowie, Krośnie, Dębie, udział w Dożynkach Powiatowych, w Kurowie udział w akcji przeciwpowodziowej. Zrzucanie ulotek dla Służby Zdrowia, zrzucanie poczty dla dzieci pracowników WSK na kolonii w Julinie.
W 1960 roku sekcja posiadała 3 samoloty CSS-13, 3 samoloty Junak-2 i po jednym samolocie Junak-3 i Zlin-26.

Sekcja szybowcowa – po raz pierwszy w historii Aeroklubu wykonano aż dwa przeloty powyżej 500 km. Dnia 14 maja 1960 roku, instruktor Paweł Dzida uzyskał odległość w przelocie otwartym 555 km na Jaskółce, lądując w Połczynie Zdroju, a Jerzy Pietrzak na Musze-ter 515 km, lądując w Rzepinie.
Również pierwszą w historii Aeroklubu Złotą Odznakę Szybowcową z trzema diamentami Nr 52, zdobył instruktor Paweł Dzida.
W ciągu roku wylatano ogółem 454 godziny 29 minut i wykonano 2182 starty, przeleciano 4408 km. Wyszkolono do III klasy 12 pilotów, a do I klasy – jednego pilota szybowcowego. Pilota szybowcowego I klasy uzyskał Zbigniew Winnicki. Zdobyto 2 Srebrne Odznaki Szybowcowe i jedną Złotą z 3 diamentami. Srebrne Odznaki Szybowcowe uzyskali: Stanisław Jachyra i Czesław Majstryszyn. Zdobyto 5 diamentów. Diamenty uzyskali: Krzysztof Mirski za przelot docelowy 300 km, Paweł Dzida i Jerzy Pietrzak za przelot ponad 500 km, Zbigniew Winnicki i Paweł Dzida za przewyższenie 5000 m. Najwyższe przewyższenie uzyskał Zbigniew Winnicki – 6680 m. Instruktora szybowcowego III klasy uzyskał Tadeusz Stępczyk.
W roku 1960, sekcja posiadała 3 szybowce Mucha-100A, po jednym Muchę-Standard, Muchę-100, Muchę-ter, Jaskółkę, Jastrzębia, Komara, Bociana, Żurawia oraz 2 Czaple.

Sekcja spadochronowa – w roku 1960 wykonano 154 skoki. Dla potrzeb WP szkolono w Strzebielinie Morskim – wyszkolono 23 skoczków. Dla zakładu WSK przeszkolono 16 skoczków. Do III klasy spadochronowej wyszkolono 3 skoczków.
Zdobyto odznak spadochronowych: bez wieńca – 5 odznak, brązowych – 6 odznak i 1-ną złotą odznakę spadochronową. W całym roku 1960 odznaki „bez wieńca” zdobyli: Władysław Ryś, Zbigniew Słonowski, Henryk Hyla, Józef Smagacz, Tadeusz Kuc, Tadeusz Mach, Henryk Kardyś, Jerzy Babula, Zbigniew Duszkiewicz, Jan Kupiec, Aureliusz Foremny i Andrzej Pamuła. Brązowe odznaki spadochronowe zdobyli: Władysław Ryś, Zbigniew Słonowski, Henryk Hyla, Józef Smagacz, Tadeusz Kuc, Henryk Kardyś i Andrzej Pamuła. Srebrną i złotą odznakę spadochronową zdobył Władysław Ryś.
Na zaproszenie Komitetu Obchodów Dni Morza z Sandomierza, skoczkowie spadochronowi Władysław Ryś, Franciszek Bujacz wraz z instruktorem Stefanem Furmaniak, wykonali skoki do (wody) Wisły przy moście w Sandomierzu w dniu 26 czerwca 1960 roku.
W dniach 1 – 4 lipca, skoczkowie Stefan Furmaniak i Władysław Ryś, brali udział w I Zawodach Spadochronowych o puchar Zatoki Gdańskiej. Jednak w związku z niedokończeniem konkurencji zawodów, puchar wręczono grzecznościowo zawodnikowi CWSpad. Strzebielino. (Rozegrano tylko jeden skok z I-szej konkurencji – program zawodów przewidywał wykonanie 4-ch skoków w 2 konkurencjach). Na marginesie tej imprezy należy wspomnieć, że skoczek Władysław Ryś w tym pierwszym i jedynym skoku, uzyskał najlepszy wynik, niemniej komisja nie uznała tego skoku, gdyż zawodnik ten przedwcześnie „wypadł” z uprzęży, tzn. oddzielił się od uprzęży około 5 m nad wodą. Skoki w tych zawodach odbywały się do morza przy sopockim molu.

15. Rok 1961, w dniu 23 kwietnia odbyło się Walne Zgromadzenie Sprawozdawcze członków Aeroklubu. Pozostał stary Zarząd, dokooptowano do Zarządu inż. Tadeusza Pakułę na miejsce mjr pilota Zygmunta Koraba, który odszedł z Mielca. W maju odchodzi Główny Księgowy Leszek Szwakop, a w czerwcu stanowisko to obejmuje Alfred Pasternak.
W 1961 roku odbyły się w Dębicy-Zawadzie pokazy lotnicze. Kilka tysięcy ludzi podziwiało piękne ewolucje samolotów, szybowców oraz skoki spadochronowe wykonane przez pilotów i skoczków Aeroklubu, po pokazach były loty pasażerskie, chętnych było więcej, niż można było przewieźć.
W dniu 13 października 1961 roku w czasie powrotu z Warszawy do Mielca na samolocie Junak-2 (SP-ACC) z powodu przerwy pracy silnika (świece), lądował przymusowo pilot instruktor samolotowy Stefan Furmaniak wraz z pasażerką Szefem Propagandy Aeroklubu – Marią Ryzak. W wyniku przymusowego lądowania instruktor Stefan Furmaniak doznał bardzo ciężkich i poważnych uszkodzeń ciała, a Maria Ryzak poniosła śmierć.

Sekcja samolotowa – na wiosnę 1961 roku ponownie zostaje przyjęty na stanowisko Szefa Wyszkolenia, instruktor Zbigniew Usiatycki. Po tragicznym wypadku Marii Ryzak w grudniu na stanowisko Szefa Propagandy, zostaje przyjęta Janina Dudek.
W dniach 15 – 20 maja odbył się w Krakowie XIII Lot Południowo-Zachodniej Polski. Załoga: piloci Zbigniew Słonowski i Franciszek Drozdowski startując na samolocie Junak-3, zajęła 16 miejsce. Pozostałe startowały na samolotach Jak-18, startowało 20 załóg.
W dniach 23 – 25 czerwca odbyły się w Zielonej Górze II Samolotowe Mistrzostwa Polski w Akrobacji, w których pilot Stanisław Wasil uczestnicząc po raz pierwszy zajął 15 miejsce na 20 startujących zawodników.
W 1961 roku wylatano ogółem 945 godzin i wyszkolono do III klasy 1 pilota i do II klasy 4 pilotów. Pilota samolotowego III klasy uzyskał Roman Kapinos, a II klasy pilota uzyskali: Tadeusz Pakuła, Zdzisław Żok, Kazimierz Kita i Henryk Ostromęcki. Instruktora samolotowego III klasy uzyskali Stanisław Wasil i Paweł Dzida. Uzyskano ogółem 46 różnych uprawnień.
W 1961 roku sekcja posiadała 4 samoloty CSS-13, 3 samoloty Junak-2, i po jednym egzemplarzu Junak-3, Zlin-26 i Jak-18.

Sekcja szybowcowa – w dniach od 2 – 10 maja 1961 roku, odbyły się w Rzeszowie I Okręgowe Zawody Szybowcowe, w których wzięli udział piloci naszego Aeroklubu: Tadeusz Stępczyk, Stefan Furmaniak, Tadeusz Pakuła, Jerzy Pietrzak i Tadeusz Kuc. Zawody te, nie zostały całkowicie rozegrane, gdyż regulamin przewidywał ukończenie minimum 3 konkurencji, a z powodu złych warunków atmosferycznych, ukończono tylko 2 konkurencje.
W 1961 roku wylatano ogółem 684 godziny 21 minut, wykonano 1740 startów, przeleciano łącznie 6403 km. Wyszkolono do III klasy 5 pilotów, do II klasy 1 pilota i do I klasy 1 pilota. Zdobyto 1 Złotą Odznakę Szybowcową, zdobył ją Zbigniew Usiatycki. Instruktora szybowcowego III klasy uzyskał Zbigniew Usiatycki.
Uzyskano 3 przewyższenia ponad 3000 m. Najwyższe przewyższenie w roku uzyskał Zbigniew Usiatycki – 3690 m. Sekcja posiadała następujące szybowce: 2 Muchy Standard, 3 Muchy-100A i po jednym egzemplarzu Mucha-100, Mucha-ter, Jaskółka, Jastrząb, Żuraw, Komar, po 2 szybowce Bocian i Czapla.

Sekcja spadochronowa – w 1961 roku wykonano 169 skoków. Dla potrzeb WP szkolono w Strzebielinie Morskim i wyszkolono 33 skoczków. Dla potrzeb WSK przeszkolono 14 skoczków i wyszkolono 1 skoczka do II klasy.
W dniu 26 czerwca, skoczkowie sekcji spadochronowej Stefan Furmaniak i Władysław Ryś, ponownie biorą udział w obchodach Dni Morza w Sandomierzu, wykonując skoki do Wisły.
W dniach 17 – 24 września, odbyły się w Rzeszowie VII Spadochronowe Mistrzostwa Polski, startujący w nich Władysław Ryś, zajął 19 miejsce na 41 startujących zawodników.
W dniu 10 października, skoczek Władysław Ryś skokiem na celność lądowania z wysokości 600 m, z opóźnionym otwarciem spadochronu w nocy wynikiem 11,3 m, ustanowił nowy REKORD POLSKI. Poprzedni rekord wynosił 25 m i należał do skoczka Aeroklubu ???????.

Sekcja modelarska – w dniu 1 maja 1961 roku, Aeroklub zorganizował zawody balonowe „Mały Gordon-Bennett”, na stadionie sportowym „Stal” w Mielcu.
W dniach 7 – 11 czerwca, odbyły się w Ciechanowie XXVI Mistrzostwa Polski Modeli Latających, w których zawodnicy sekcji zajęli: III miejsce w kategorii modeli silnikowych – Tadeusz Ratyński, na 17 startujących w tej kategorii. W kategorii juniorów (gumówka) Michał Nowak zajął III miejsce na 29 startujących w tej kategorii. Ogółem startowało 188 zawodników z 30 Aeroklubów.
W 1961 roku Aeroklub zorganizował V Międzyaeroklubowe Zawody Modeli Latających na Uwięzi.

16. Rok 1962, w dniu 25 marca, odbyło się Walne Zgromadzenie Sprawozdawczo – Wyborcze członków Aeroklubu, na którym wybrano Zarząd w następującym składzie:

• Prezes Kazimierz Tyrlik
• I-szy Vice prezes inż. Zbigniew Słonowski
• II-gi Vice prezes (urzędujący) Tadeusz Kulpa
• Członek Zarządu inż. Krzysztof Mirski
• Członek Zarządu inż. Tadeusz Pakuła
• Członek Zarządu inż. Stanisław Wasil
• Członek Zarządu inż. Stanisław Zalewski
• Członek Zarządu inż. Kpt. Marian Piłat
• Członek Zarządu inż. Tadeusz Stepczyk

Komisja Rewizyjna:
• Andrzej Pamuła
• Tadeusz Gołębiewski
• Jerzy Pietrzak
• inż. Tadeusz Kuc
• por. Józef Romański

Sąd Koleżeński:
• Mieczysław Działowski (senior)
• inż. Zbigniew Winnicki
• inż. Edward Nowicki
• Józef Janiak
• Adam Gruba

W kwietniu 1962 roku na skutek likwidacji etatów, została zwolniona Księgowa materiałowa – Anna Nosek.

Sekcja samolotowa – w połowie roku zostaje zwolniony dyscyplinarnie Sze Wyszkolenia Zbigniew Usiatycki, zaraz po nim stanowisko to obejmuje dotychczasowy instruktor szybowcowy Paweł Dzida. W grudniu na stanowisko instruktora samolotowego zostaje przyjęty Zbigniew Nowakowski.
W dniach 30. 05 – 1. 06. 1962 roku we Wrocławiu odbyły się III Samolotowe Mistrzostwa w Akrobacji, w których pilot Stanisław Wasil zajął 9 miejsce na 27 startujących zawodników.
W dniach 1 – 9 października, w Gdańsku-Wrzeszczu odbyły się VIII Samolotowe Mistrzostwa Polski, startująca w nich załoga naszego Aeroklubu pilot Stanisław Wasil wraz z obserwatorem A. Remiszewskim, zajęła 24 miejsce na 36 startujących załóg.
W dniach 3 – 4 listopada, odbyły się I Samolotowe Zawody Aeroklubu Mieleckiego. Startowało 12 zawodników, pierwsze miejsce i puchar zdobył pilot Tadeusz Stępczyk, przed Stanisławem Wasilem, Józefem Janiakiem, Tadeuszem Pakułą, Zdzisławem Żokiem i Zbigniewem Winnickim.
W roku 1962 wylatano ogółem 660 godzin 40 minut. Wyszkolono do II klasy 3 pilotów i do I klasy 2 pilotów. Pilotów samolotowych II klasy uzyskali: Roman Kapinos i ?????? a do I klasy Zbigniew Winnicki i Tadeusz Pakuła. Uzyskano 24 różnych uprawnień. W tym roku, sekcja posiadała 4 samoloty CSS-13 i po jednym egzemplarzu Junak-2, Junak-3, Jak-18 oraz Zlin-26.

Sekcja szybowcowa – w miesiącu lipcu sekcja zorganizowała obóz szkolenia podstawowego LPW na lotnisku w Mielcu.
W roku 1962 wylatano ogółem 709 godzin i 24 minuty, wykonano 4002 starty oraz przeleciano 1191 km. Wyszkolono do III klasy 21 pilotów, do II klasy 3 i do I klasy jednego pilota. Zdobyto 5 Srebrnych Odznak Szybowcowych. Srebrne odznaki zdobyli: Zbigniew Słonowski, Zdzisław Żok, Stefan Danecki, Tadeusz Sokół i Mirosław Kasper. Najwyższe przewyższenie w roku uzyskał Leszek Krigier – 1725 m.
W roku 1962 sekcja posiadała 2 szybowce Mucha-Standard, 3 szybowce Mucha-100A, po jednym egzemplarzu Mucha-100, Jaskółka, Jastrząb, Bocian, Żuraw i 2 szybowce Czapla.
Sekcja spadochronowa – w roku 1962 wykonano 50 skoków. Dla potrzeb WSK przeszkolono 3 skoczków. Skoki i szkolenie prowadził instruktor społeczny Władysław Ryś.

Sekcja modelarska – w dniu 29 kwietnia 1962 roku odbyły się w Opolu IV Międzyklubowe Zawody Modeli Szybowców A-2. Zespołowo ekipa zajęła VI miejsce na 19 startujących ekip.
W dniu 30 kwietnia, odbyły się zawody balonowe „Mały Gordon-Bennett”, zorganizowane przez Aeroklub.
W dniach 19 – 20 maja, odbyły się VI Ogólnopolskie Zawody Modeli Latających na Uwięzi, zorganizowane przez Aeroklub Mielecki o puchar przechodni, Dyrekcji WSK Mielec.
W dniu 7 października, odbyły się w Stalowej Woli, Zawody Modeli Redukcyjno-latających na Uwięzi, o puchar przechodni KM. ZMS. Startujący w nich Stanisław Schab zajął I miejsce, zdobywając puchar przechodni dla barw Aeroklubu.

17. Rok 1963, w dniu ……………? odbyło się Walne Zgromadzenie Sprawozdawcze członków Aeroklubu. W kwietniu odchodzi Szef Propagandy Janina Dudek, a w listopadzie na to stanowisko zostaje przyjęta Zofia Kuziemska.
W dniu 6 października, odbyły się Pokazy Lotnicze na lotnisku Aeroklubu z udziałem pilotów Aeroklubu, Zakładowych i Pelagii Majewskiej na szybowcu „Zefir”.

Sekcja samolotowa – podczas wykonywania lotów w akcji przeciwpowodziowej w dniu 12 marca 1963 roku, lądował przymusowo z powodu przerwy w pracy silnika na samolocie Junak-3 w rejonie Rzemienia k/Mielca, Szef Wyszkolenia Paweł Dzida.
W dniach 1 – 6 lipca 1963 roku, odbyły się w Moskwie (ZSRR), Międzynarodowe Zawody Samolotowe w Akrobacji Krajów Socjalistycznych. Reprezentant naszego Aeroklubu Stanisław Wasil zajął 10 miejsce na 30 startujących zawodników. Zespołowo Polska zajęła III miejsce (za ZSRR i CSRS), na 7-em startujących ekip.
W dniach 1 – 8 września, w Mistrzostwach Samolotowych w Akrobacji w NRD (Magdeburg), startował w ekipie polskiej, która zajęła III miejsce (za CSRS i NRD), pilot naszego Aeroklubu Zbigniew Nowakowski, który indywidualnie zajął 15 miejsce.
W dniach 31. 08 – 1.09, odbyły się II Samolotowe Zawody Aeroklubu Mieleckiego. Pierwsze miejsce i puchar przechodni ufundowany przez Zarząd i Kierownictwo Aeroklubu, zdobył Jerzy Pietrzak, następne miejsca zdobyli Tadeusz Stępczyk, Stanisław Wasil, Franciszek Drozdowski, Zdzisław Żok, Zbigniew Winnicki, Władysław Adamczyk, Tdeusz Pakuła, Henryk Ostromęcki i Kazimierz Kita.
W roku 1963 wylatano ogółem …………….?, wyszkolono do klasy ……………….?, uzyskano 8 różnych uprawnień.
W tym roku sekcja posiadała 3 samoloty CSS-13, i po jednym samolocie Junak-2, Junak-3, Jak-18 i Zlin-26.

Sekcja szybowcowa – w roku 1963, wylatano ogółem 525 godzin 25 minut i wykonano 1100 startów. Przeleciano 2478km. Wyszkolono do III klasy 2 pilotów i do II klasy 2 pilotów. Kategorię „B” uzyskało 15 pilotów. Zdobyto 2 Srebrne i jedną Złotą Odznakę Szybowcową. Srebrne odznaki zdobyli Jan Kisiel i Andrzej Tomczyk. Złotą Odznakę Szybowcową zdobył Henryk Ostromęcki. Diamenty za przelot docelowy 300 km, uzyskali Zbigniew Nowakowski i Henryk Ostromecki. Najwyższe przewyższenie w roku uzyskał Henryk Ostromecki – 4400m.
W roku 1963 sekcja posiadała 2 szybowce Mucha-Standard, 3 szybowce Mucha-100A oraz po jednym szybowcu Jaskółka, Jastrząb, Bocian, Żuraw i 2 szybowce Czapla.

Sekcja spadochronowa – dokładnie w 10-tą rocznicę swego istnienia, Sekcja Spadochronowa przestała istnieć. Na zakończenie swojej działalności skoczek instruktor spadochronowy Władysław Ryś, w roku 1963 wykonał 1 skok spadochronowy.

Sekcja modelarska – w dniu 28 kwietnia 1963 roku, Aeroklub zorganizował zawody balonowe „Mały Gordon-Bennett”.
W dniach 15 – 16 czerwca, odbyły się w Aeroklubie Mieleckim, Ogólnopolskie Zawody Modeli Latających na Uwięzi. Zespołowo I miejsce zajęli modelarze z Katowic, zabierając tym samym Puchar przechodni Dyrekcji WSK Mielec, ufundowany w roku 1957.
W dniu 29 września, zorganizowano Zawody Modelarskie pod nazwą „Pierwszy Krok Modelarski”. Startowało 37 zawodników, pierwsze miejsce zajął Krzysztof Śliwa przed Piotrem Nowakiem i J. Kochmańskim.

18. Rok 1964, w dniu 8 marca odbyły się eliminacje Aeroklubu Mieleckiego do Ogólnopolskiej Lotniczej Zgaduj Zgaduli. Zwycięzcami zostali Jan Trojanowski, Maciej Kulpa i Andrzej Nosek.
W dniu 15 marca odbyło się Walne Zgromadzenie Sprawozdawczo – Wyborcze członków Aeroklubu, na którym wybrano nowy Zarząd w następującym składzie:

• Prezes Kazimierz Tyrlik
• I-szy Vice prezes inż. Zbigniew Słonowski
• II-gi Vice prezes (urzędujący) Tadeusz Kulpa
• Członek Zarządu inż. Stanisław Wasil
• Członek Zarządu Tadeusz Kunc Sekretarz prop. KP PZPR
• Członek Zarządu inż. Tadeusz Pakuła
• Członek Zarządu inż. Kazimierz Kita
• Członek Zarządu Ludwik Bis Sekretarz KZ PZPR
• Członek Zarządu Józef Jankowski Inspektor Wydz. Oświaty Prez. PRN
• Członek Zarządu mgr Tadeusz Ryczaj Z-ca Dyr. WSK d/s Ekonomiczn.
• Członek Zarządu mgr Stanisław Żelazko
• Członek Zarządu inż. mjr Marian Piłat Starszy Przedst. PW 21
• Członek Zarządu inż. Zdzisław Żok
• Członek Zarządu inż. Tadeusz Stepczyk
• Członek Zarządu mjr pilot Andrzej Adamczuk Opiekun Aeroklubu z Inspektoratu Lotnictwa

Komisja Rewizyjna:
• Henryk Hyla
• Adam Gruba
• inż. Edward Nowicki

Sąd Koleżeński:
• Mieczysław Działowski (senior)
• inż. Zbigniew Winnicki
• Tadeusz Kuc

W dniu 28 kwietnia 1964 roku, odbyły się egzaminy teoretyczne przed dopuszczeniem pilotów do wykonywania lotów, organizowane przez Aeroklub Mielecki.
W dniu 1 maja Aeroklub wziął udział w pochodzie, na ziemi i w powietrzu.
W dniu 13 maja, odbyło się uroczyste otwarcie sezonu, połączone z przekazaniem przez Dyrekcję WSK Mielec, samolotu M-2 i szybowca całkowicie metalowego „Pliszka” (obydwie konstrukcje WSK Mielec) na własność Aeroklubowi. Na uroczystość tą przybyli
I-szy Sekretarz KW i członek KC PZPR, tow. Władysław Kruczek, Przedstawiciele Dyrekcji i Rady Robotniczej WSK, na czele z Dyrektorem Technicznym inż. Zdzisławem Tkaczykiem, miejscowych Władz Partyjnych, Wojsk Lotniczych oraz przedstawiciele wszystkich Aeroklubów Ziemi Rzeszowskiej.
Przekazania sprzętu lotniczego w imieniu Dyrekcji, Rady Robotniczej oraz całej załogi zakładu, dokonał Dyrektor Techniczny WSK Mielec inż. Zdzisław Tkaczyk, a w imieniu Aeroklubu sprzęt przyjął i serdecznie podziękował Prezes Aeroklubu Mieleckiego, Kazimierz Tyrlik.
Ponadto na program dnia na lotnisku złożyły się: lot grupowy samolotów Jak-18 z wszystkich Aeroklubów Ziemi Rzeszowskiej, akrobacja na samolotach, między innymi na samolocie M-2, szybowca Pliszka, oraz skok grupowy z samolotu An-2 w wykonaniu skoczków Aeroklubu Rzeszowskiego.

Tadeusz Kulpa nie żyje
W dniu 31 maja 1964 roku w czasie pełnienia obowiązków instruktora zginął śmiercią lotnika Wiceprezes urzędujący Aeroklubu Mieleckiego Tadeusz Kulpa.
Tadeusz Kulpa były Buchenwaldu, był jednym z pierwszych, którzy zaraz po wojnie tworzą lotnictwo sportowe w Polsce Ludowej. I przez wiele lat był Kierownikiem Aeroklubu Pomorskiego w Toruniu, a od 1959 roku, kierownikiem i wiceprezesem urzędującym Aeroklubu Mieleckiego. Za pracę w lotnictwie cywilnym został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, a po śmierci – Złotym Krzyżem Zasługi.
Odszedł od nas dobry kolega i wielki przyjaciel młodzieży – jego wielkie umiłowanie lotnictwa i głęboka wiedza organizacyjna na zawsze pozostaną w pamięci wszystkich lotników polskich.
Cześć jego pamięci
Pogrzeb Tadeusza Kulpy odbył się w dniu 2 czerwca 1964 roku na cmentarzu w Mielcu.

Celowym byłoby napisać kilka zdań o przyczynie wypadku!!!!!!
W dniu 24 czerwca został przekazany przez Dyrekcję WSK do Aeroklubu na własność, kolejny samolot Kania-2.
Z końcem roku następuje reorganizacja Aeroklubów na szczeblu centralnym. W wyniku tej reorganizacji zostaje zlikwidowanych szereg etatów, między innymi etaty Szefa Technicznego instruktora samolotowego i Szefa propagandy.
Z dniem 1 października zostaje zatwierdzony na stanowisko Kierownika i wiceprezesa urzędującego Aeroklubu, dotychczasowy instruktor samolotowy Zbigniew Nowakowski. W wrześniu odchodzi Szef propagandy Zofia Kuziemska a z końcem grudnia, zostaje zwolniony Szef techniczny Roman Lewandowski.

Sekcja samolotowa – w 1964 wyszkoliła do III klasy jednego pilota i do I klasy jednego pilota. Pilota samolotowego III klasy uzyskał …………………….? a I klasę ……………….
Ponadto piloci instruktorzy Zbigniew Nowakowski i Stanisław Wasil, brali udział w obozie przygotowawczym do Samolotowych Mistrzostw Świata w Akrobacji. Należy zaznaczyć, że w obozie brało udział 10 najlepszych pilotów akrobacyjnych z całej Polski i znalezienie się wśród nich aż dwóch pilotów naszego Aeroklubu, jest dużym sukcesem.
W dniach 22 – 26 czerwca, odbył się w Krakowie XVI Lot Południowo-Zachodniej Polski, startujący w nim pilot Zbigniew Nowakowski zajął 12 miejsce.
W dniach 16 – 18 października zorganizowano III Samolotowe Zawody Aeroklubu Mieleckiego, zawody te, rozgrywano w trzech konkurencjach „A”, „B” i „C”. Zwycięstwo w konkurencji „A” odniósł Tadeusz Pakuła, zdobywając 490 punktów na 500 możliwych. Drugą konkurencję „B” również wygrał pilot Tadeusz Pakuła, uzyskując 295 punktów na 444 możliwych. Triumfatorem konkurencji „C”, był pilot Franciszek Drozdowski uzyskując 665 punktów na 800 możliwych. Zwycięzcą III Samolotowych Zawodów Aeroklubu Mieleckiego i zdobywcą pucharu (nagroda przechodnia ufundowana przez Kierownictwo i Zarząd Aeroklubu) został pilot Tadeusz Pakuła, dalsze miejsca zajęli Józef Janiak, Franciszek Drozdowski, Jerzy Pietrzak, Władysław Adamczyk, Henryk Ostromęcki i Ryszard Kaczmarek.
W 1964 roku sekcja posiadała 3 samoloty CSS-13 i po jednym samolocie Junak-2, Jak-18, Zlin-26, M-2 i Kania-2.

Sekcja szybowcowa – wyszkoliła w 1964 roku 10 pilotów do III klasy i jednego pilota do II klasy. Wylatano ogółem na szybowcach 591 godzin, przeleciano łącznie 7786 km z tego na trasach: zamkniętych 2452 km, nawigowanych 2488 km i otwartych 2846 km.
Zdobyto 4 srebrne i jedna złotą odznakę szybowcową oraz dwa diamenty za przelot 500 km i 3 diamenty za przelot 300 km. Srebrne Odznaki Szybowcowe zdobyli: Zygmunt Osak, Adam Wiech, Marian Kokoszkiewicz i Roman Pawlik, a Złotą Odznakę Szybowcową zdobył Zbigniew Chrabąszcz. Ponadto piloci Tadeusz Stępczyk za przelot docelowy do Słubic 525 km, zdobył drugi diament. Tadeusz Pakuła, Zdzisław Żok i Andrzej Tomczyk za przeloty docelowe do Ostrowa Wielkopolskiego 308 km, zdobyli po pierwszym diamencie, a piloci Zdzisław Żok i Andrzej Tomczyk również po pierwszy warunku do Złotej Odznaki Szybowcowej. Tadeusz Pakuła przelotem docelowym do Rzepina 515 km, zdobył drugi diament.
Następnie piloci Tadeusz Stępczyk i Jerzy Pietrzak wykonali przelot na szybowcu dwumiejscowym, typu Bocian – 506 km, (była to próba pobicia rekordu świata, zakończona niepowodzeniem). Wyniki uzyskane w 1964 roku przez pilotów szybowcowych (5 diamentów, 3 warunki do Złotej Odznaki Szybowcowej i 3 przeloty ponad 500 km), świadczą o dobrym przygotowaniu i poziomie pilotów szybowcowych Aeroklubu.
Sekcja szybowcowa zorganizowała po raz pierwszy Coroczne Zawody Szybowcowe w oparciu o Regulamin „Corocznych Zawodów Szybowcowych o memoriał Ryszarda Bitneta” z tym, że w regulaminie Aeroklubu brane są pod uwagę wszystkie konkurencje objęte regulaminem Bitnera i punktowane są również przeloty powtórzone w tej samej konkurencji.
A oto jak przedstawiają się wyniki Corocznych Zawodów Szybowcowych Aeroklubu Mieleckiego za rok 1964. Pierwsze miejsce i puchar przewodni ufundowany przez Kierownictwo i Zarząd Aeroklubu, zdobył pilot Tadeusz Pakuła.

Lp Nazwiski i imię Ilość konkur. Suma punktów
1
2
3
4
5
6
7 Pakuła Tadeusz
Żok Zdzisław
Nowakowski Zbigniew
Stępczyk Tadeusz
Tomczyk Andrzej
Dzida Paweł
Jachyra Stanisław 4
4
4
1
1
1
1 11.626
8.354
7.948
4.240
2.456
2.360
1.212
W roku 1964 sekcja posiadała 2 szybowce Mucha-Standard, 2 szybowce Mucha-100A, po jednym szybowcu Mucha-100, Jaskółka, Jastrząb, Pliszka, Żuraw, Bocian oraz 2 szybowce Czapla.

Sekcja modelarska – z końcem ubiegłego roku, kierownictwo nad Ośrodkiem Modelarskim obejmuje ponownie Stanisław Górski, które piastuje do końca maja 1964 roku. Do końca roku sekcja pozostaje bez kierownictwa, a jej pracą kierują instruktorzy społeczni.
Jak co roku w dniu 1 maja 1964 roku, Aeroklub zorganizował dla najmłodszych entuzjastów lotnictwa zawody balonowe pod nazwą „Mały Gordon-Bennett”, właśnie w tym roku obchodzono mały jubileusz, 5-cio lecie tych zawodów. Po raz pierwszy zostały one zorganizowane z inicjatywy i pod kierownictwem zasłużonego działacza lotnictwa sportowego, Prezesa Aeroklubu Mieleckiego Kazimierza Tyrlika dnia 2 maja 1959 roku.
Zawody te, cieszą się dużą popularnością nie tylko wśród najmłodszych entuzjastów lotnictwa, ale również wśród ich rodziców, którzy na równi ze swymi pociechami przeżywają sportowe emocje tych zawodów. A że cieszą się popularnością niech świadczy fakt, że w tym roku wypuszczono ok. 300 balonów. W ubiegłych latach rozgrywano te zawody w dwóch kategoriach, tzn. kat. „A” balony papierowe podgrzewane ciepłym powietrzem i kat. „B” balony meteorologiczne napełniane wodorem o prędkości wznoszenia od 100-400 m/min. W tym roku zawody odbyły się tylko w kategorii „B”, gdyż kat. „A” została całkowicie wycofana ze względu na możliwości wzniecenia pożarów podczas lądowania. Dotychczas najlepszy wynik osiągnięto w 1962 roku, kiedy to balonik jednego z zawodników wylądował w Łotewskiej Republice Radzieckiej, osiągając odległość przelotu 516 km. Impreza ta, była największą imprezą Mielca
W dniu 2 maja odbyły się w Łodzi Ogólnopolskie Międzyklubowe Zawody Modeli Latających na Uwięzi. Startowali w nich nasi zawodnicy: Ryszard Wiech, Michał Nowak, Waldemar Kochmański, Jan Pyź, Włodzimierz Zając, Zbigniew Piłat, Andrzej Nosek, Stanisław Schab i kierownik ekipy – Stanisław Górski. Niestety zawody nie zostały dokończone ze względu na złe warunki meteorologiczne.
W dniu 10 maja odbyły się w Częstochowie, Ogólnopolskie Międzyklubowe Zawody Szybowców A-2. Startujący w nich nasi zawodnicy zajęli następujące miejsca: w seniorach Michał Nowak – 12 miejsce, w juniorach Waldemar Kochmański – 17 miejsce i Włodzimierz Zając – .???… W zawodach tych, startowało 85 juniorów i 67 seniorów.
W 1964 roku odbyły się również w Stalowej Woli, Zawody Modeli Redukcyjno-Latających na Uwięzi, o puchar przechodni KM ZMS. Startujący w nich Stanisław Schab zajął I miejsce zdobywając dla barw Aeroklubu puchar przechodni oraz indywidualną nagrodę puchar kryształowy.
W dniach 24 – 28 czerwca, w Ciechanowie odbyły się XXIX Mistrzostwa Polski Modeli Latających. W poszczególnych kategoriach zawodnicy sekcji modelarskiej zajęli następujące miejsca: w kategorii modeli silnikowych – juniorzy: Waldemar Kochmański IV miejsce 403 pkt., Ryszard Wiech 19 miejsce 285 pkt. I Włodzimierz Zając – 0 pkt., na 62 startujących. W kategorii „gumówek”: seniorzy – Michał Nowak 20 miejsce 671 pkt., na 43 startujących. W tej samej kategorii juniorzy: Janusz Strokoń 11 miejsce 323 pkt., Ryszard Wiech 15 miejsce 286 pkt, na 37 startujących.
W kategorii szybowców seniorzy: Maciej Pyź 55 miejsce 495 pkt., Michał Nowak 65 miejsce 434 pkt., na 82 startujących. W tej samej kategorii juniorzy: Włodzimierz Zając II miejsce (wicemistrz Polski) 841 pkt., i Waldemar Kochmański 51 miejsce na 90 startujących. Zespołowo w kategoriach, w których startowali zawodnicy Aeroklubu Mieleckiego, zajęto miejsca 16, 11 i 23 miejsce. Startowało 32 ekipy.
W ramach obchodów „Dni Lotnictwa” odbyły się zorganizowane przez Aeroklub Ogólnopolskie Zawody Modeli Latających na Uwięzi o puchar przechodni Redakcji „Głos Załogi”. Zawody odbyły się w dniach 19-20 wrzesień 1964 roku w konkurencjach „Combat” i „Team-Racing”. W konkurencji „Combat” wzięło udział 17 zawodników, z Częstochowy, Katowic, Stalowej Woli i Mielca. W konkurencji tej zwyciężył zawodnik mielecki Zbigniew Piłat, uzyskując 300 punktów. W dniu 20 września przeprowadzono loty w konkurencji „Team-Racing”, do której zgłoszono 6 zespołów. W punktacji zespołowej I miejsce i puchar przechodni zdobyli zawodnicy z Mielca-I, zdobywając 816 punktów, przed Katowicami – 698 punktów, Stalową Wolą – 345 punktów, Mielcem-II – 249 punktów i Częstochową – 0 punktów.

19. 2005 r. zainspirowanie powstania Sekcji Historycznej przy Aeroklubie Mieleckim, przez dyr. Zbigniewa Świerczyńskiego.

20. 29 kwietnia 2008 r. powstanie nowego Zarządu Sekcji Historycznej w osobach: Przewodniczący Sekcji Mieczysław Działowski, vice-przewodniczący Andrzej Ziobroń oraz sekretarz Marian Ł. Maj.

21. Maj 2008 r. wystosowanie apelu do społeczeństwa o pomoc w zbieraniu materiałów historycznych, dotyczących Aeroklubu Mieleckiego.